Günün birinde yaşlı bir adama sokakta yürürken bisikletli çarpmış ve hafifçe yaralanmış. Etraftakiler yaşlı adamı derhal hastaneye götürmüşler. Hemşireler, röntgen çekerek her hangi bir kırık yada çatlak olup olmadığını inceleyeceklerini söylemişler.
Yaşlı adam huzursuzlanmış; çok acelesi olduğunu, röntgen çektirmek istemediğini söylemiş. Hemşireler hemen merakla acelesinin nedenini sormuşlar, yaşlı adam ise: “Eşim huzur evinde kalıyor. Her sabah beraber kahvaltı etmeye giderim, gecikmek istemiyorum” demiş.
Hemşire; “Eşinize haber iletir gecikeceğinizi söyleriz.” deyince, yaşlı adam üzgün bir ifade ile:
“Ne yazık ki karım Alzheimer hastası hiç bir şey anlamıyor, hatta benim kim olduğumu dahi bilmiyor” demiş.
Hemşireler hayretle:
“Madem sizin kim olduğunuzu bilmiyor niçin her gün onunla kahvaltı yapmak için koşuşturuyorsunuz?” diye sormuşlar.
Adam cevaplamış:
“Ama ben onun kim olduğunu biliyorum.”