Terazinin Dili

Vaktiyle, Karagümrük esnafından bir bakkal ölüm döşeğinde idi. Mahallenin imamı durumdan haberdar edildi. Gelip “Yasin-i Şerif” okudu.

Hastanın şuurunun yerinde olduğu belliydi. Hoca Efendi “Kelime-i Şehadet” okurken, bakkal kendini zorluyor fakat bir türlü okuyamıyordu. Hoca çok üzüldü.

Bakkal farkında durumun farkına varınca:

“Hocam aklım başımda, sizi duyuyorum. Fakat “Kelime-i Şehadeti” okuyacağım zaman bizim dükkandaki terazinin dili gelip, benim dilime çöküyor, dilim dönmez ve okuyamaz oluyorum.

Çünkü daima eksik tartar, müşterilerin 3-5 gram hakkını vermezdim” dedi ve bu şekilde can verdi.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.