Anneannemin bi ablası varmış. 20’li yaşlardayken o, anneannem henüz çocukmuş 13-14.
Emine çok sevmiş bir oğlanı. Oğlan da onu. İstemişler, anneannemin babası vermemiş. Sonra bi daha istemişler, yine vermemiş. Bir sürü istemişler, o hiç vermemiş. 2 yıl böyle uzaktan uzaktan sevedurmuşlar birbirlerini.
Emine’nin bahçesindeki kavak ağacının altında buluşurlarmış, o iki yılda koca kavak ağacı çürüyünce bir gün anneannemin babası çağır gelsinler vereceğim demiş. Kızın hüznünü kavak ağacından sonra o da görmüşse demek…
Evlenmişler. Tam 9 ay sonra ölmüş emine, ince hastalıktan. Kara sevdaya düşüp babası vermeyince kan kusarmış meğerse.
O ölmüş.
Adam tam 25 gün sonra davul zurna ile ikinci eşiyle evlenmiş.
Anneannem ne zaman bu hikayeyi anlatsa, ablam kara sevdadan öldü deyip ağlardı.